பழங்குடியின பகுதியில் உருவாகிய ஐ.ஏ.எஸ் அதிகாரி: சுரேஷ் ஜகத்-ன் எழுச்சியூட்டும் கதை!
பழங்குடியினர் பகுதியில் வசிப்பவரும், இந்தியை பிரதான மொழியாக வைத்து படித்த சுரேஷ்குமார் ஜகத், சிவில் சர்வீஸ் தேர்வில் தேர்ச்சி பெற்று ஐ.ஏ.எஸ் அதிகாரி ஆகியுள்ளார்.
நான் சத்தீஸ்கரின் கோர்பா மாவட்டத்தின் பார்சாடா கிராமத்தைச் சேர்ந்தவன். இது மிகவும் பின்தங்கிய பழங்குடி கிராமமாகும், இது மைக்கல் மலைத்தொடரில் அமைந்துள்ளது. நான் ஆரம்பத்தில் இருந்தே ஒரு சிறந்த மாணவனாக இருந்தேன். ஒருவேளை நான் கிராமத்திலிருந்து வெளியேறி இருந்தால் ஒரு பெரிய கனவு காண முடிந்திருக்கும். உயர்நிலைப் பள்ளி வரை எனது படிப்பு மிகவும் கடினமாக இருந்தது. சில வகுப்புகளில் ஒரு ஆசிரியர் கூட இருந்ததில்லை.
நான் கிராமத்தில் உள்ள ஜான் பகிதரி பள்ளியில் படித்தேன். பெயரே குறிப்பிடுவது போல, இந்த பள்ளி கிராம மக்களுடன் இணைந்து நடத்தப்படுகிறது, இதில் ஆசிரியர்கள் பற்றாக்குறை இருந்தது.
எப்படியோ நான் என் வகுப்பு தோழர்களுடன் உயர்நிலைப் பள்ளி முடித்தேன். இங்கே நான் 90% மதிப்பெண்கள் பெற்று தேர்வில் தேர்ச்சி பெற்றேன். அடுத்து மேற்படிப்புபை எங்கே படிப்பது என்ற சவால் எழுந்தது.
என் சகோதரர்கள் எனக்கு நிறைய உதவி செய்தார்கள், நான் பிலாஸ்பூரில் உள்ள பாரத் மாதா இந்தி நடுத்தர பள்ளியில் சேர்ந்தேன். அங்கேயும் பல சிரமங்களை எதிர்கொண்டு படிக்க வேண்டியிருந்தது. 12 ஆம் ஆண்டுத் தேர்வில் நான் மாநிலத்தில் 5வது இடத்தைப் பிடித்தேன். மேலும் ஏதாவது செய்ய வேண்டும் என்ற நம்பிக்கை பிறந்த தருணம் அது, என்கிறார் சுரேஷ்குமார்.
கிராமப்புற மாணவர்கள் மீது நம்பிக்கை இல்லாததற்கு மிகப்பெரிய காரணம் ஆங்கிலம் மற்றும் கணித பாடங்கள் என்பதை நான் அப்போது புரிந்துகொண்டேன். எனவே, இந்த இரண்டு பாடங்களுக்கும் நான் சிறப்பு கவனம் செலுத்தினேன்.
AIEEE தேர்வில் தேர்ச்சி பெற்றதன் மூலம் என்ஐடி ராய்ப்பூரில் அனுமதி பெற்றார். மேலும் அங்கு 81% கடின உழைப்புடன் பட்டம் பெற்றார். அங்குள்ள மிகப்பெரிய சவால் ஆங்கிலம் தான். நான் ஒரு விவசாயக் குடும்பத்தைச் சேர்ந்தவன், வேலை கிடைப்பதன் மூலம் எனது முதல் குறிக்கோள் நிதி ரீதியாக திறமையாக இருப்பது இயல்பானது என்று.
கேட் தேர்வு மதிப்பெண்ணில் இருந்து ஓ.என்.ஜி.சி மற்றும் என்.டி.பி.சி ஆகிய நிறுவனங்களின் வளாகத் தேர்வு நடந்தது. நான் என்.டி.பி.சி.யில் சேர்ந்தேன். அந்த நேரத்தில், சிவில் சர்வீசஸ் தேர்வுக்கு நான் தயாராக இல்லை, இருப்பினும் நிச்சயமாக ஒரு நாள் அதில் வெற்றி பெற வேண்டும் என ஒரு குரல் என்னுள் ஒலித்தது. என்டிபிசியில் 3 ஆண்டுகள் பணியாற்றிய பிறகு, நான் சிவில் சர்வீஸ் தேர்வை எடுக்க வேண்டும் என்று முடிவு செய்தேன்.
இந்திய பொறியியல் சேவையின் தேர்வில் தேர்ச்சி பெற்ற பிறகு, நான் மத்திய நீர் ஆணையம் புவனேஸ்வரில் பணியமர்த்தப்பட்டேன், இதனால் டெல்லிக்குத் தயாராகும் எனது கனவு நிறைவேறவில்லை. வேலையைச் செய்யும்போது இரண்டு முயற்சிகளைக் கொடுத்த பிறகு, நான் ஆங்கில மொழியில் பரீட்சை எடுக்க வேண்டும் என்று நினைத்தேன்.
இதற்கு 2 காரணங்கள் இருந்தன; முதலில் நான் டெல்லியில் இருந்து விலகி இருப்பதாலும், இரண்டாவதாக ஆங்கிலத்திலிருந்து விலகி இருப்பதாலும் இணைய ஆதரவைப் பெற வேண்டியிருந்தது. நான் படிப்பை ஒரு சவாலாக எடுத்துக்கொண்டேன், சவால் இல்லாத வரை, வழி சுலபமாக இல்லை.
புவியியலை இந்தியில் படிக்கத் தொடங்கினேன், ஆங்கிலத்தில் புவியியலைத் தொடர்ந்தேன். நான் 2016 தேர்வில் வெற்றி பெற்று ஐ.ஆர்.டி.எஸ் பெற்றேன், ஆனால் ஐ.ஏ.எஸ் ஆக விரும்பியதால், நான்காவது முயற்சியில் ஐ.ஏ.எஸ்-க்கு தேர்ச்சி பெற்றேன்.
நான் முழுநேர வேலையைச் செய்து கொண்டே இந்த முயற்சிகளைத் தொடர்ந்தேன், எந்த நிலையிலும் பயிற்சியை நாடவில்லை, என்கிறார் சுரேஷ்.
ஆரம்பத்தில் இருந்தே கிராமத்தில் இருந்ததால், கிராமத்தின் பிரச்சினைகள் குறித்து அவர் அறிந்திருந்தார். எங்கள் கிராமத்திற்கு வந்த ஐ.ஏ.எஸ் அதிகாரிகள், அவர்களைப் பார்க்கும்போது மனதில் ஏதோ பரபரப்பு ஏற்பட்டது. வீட்டின் பொருளாதார மற்றும் சமூக அந்தஸ்தும் ஒரு காரணம். என் தாத்தா எனக்கு உத்வேகம் அளித்தார், அவரது கடின உழைப்பு மற்றும் நீதிமன்ற விவகாரம் இந்த திசையில் முயற்சிக்க என்னை உந்துதல் அளித்தது.
”எனது முதல் தவறு என்னவென்றால், இந்தி மொழியில் நான் தயாராகி முயற்சிக்கவில்லை. இலக்கியம் என்ற விஷயத்தில் இந்தி தேர்வுகள் வழங்கப்பட்டிருந்தால், ஏற்கனவே வெற்றி பெற்றிருப்பேன். குறிப்புகள் செய்யாதது மற்றொரு தவறு, இதன் விளைவாக திருத்தத்தில் சிக்கல்கள் ஏற்பட்டன. ஆரம்ப முயற்சிகளில் அதிக நம்பிக்கையுடன் இருந்ததால், தோல்விக்கு வழிவகுத்தது. கட்டுரைகள் மற்றும் நன்னெறி ஆவணங்களில் பயிற்சி இல்லாமல் நான் முயற்சி செய்ததும் தவறு.”
பிரச்சனைகள் சூழப்பட்ட ஒருவரைப் போல யாரும் பலமாக இருக்க முடியாது. இவரின் இந்த வெற்றிக் கதை மூலம் பல படிப்பனைகளை ஒருவர் பெற முடியும்.
கட்டுரை: ஹிந்தி யுவர்ஸ்டோரி