‘உலகின் மிக மோசமான நாள்’ - Chernobyl அணு உலை பேரழிவை நினைவூட்டும் ‘கறுப்பு தினம்’
1986 ஆம் ஆண்டு இதே நாளில், செர்னோபில் அணுசக்தி பேரழிவு ஏற்பட்ட நாள் இன்று. இது மாபெரும் சுற்றுச்சூழல் மற்றும் சுகாதார விளைவுகளுக்கு வழிவகுத்ததோடு, அணுசக்தியின் தீவிர பாதிப்பை உலகிற்கு உணர்த்தியும் நாளும் இன்றே.
ஏப்ரல் 26, 1986 - சோவியத் யூனியனில் (தற்போது உக்ரைன்) செர்னோபில் அணுமின் நிலையத்தில் (Chernobyl Nuclear Power Plant) ஒரு பேரழிவு ஏற்பட்ட நாள். இதே நாளில் தான் அங்கு அணுசக்தி விபத்து ஏற்பட்டது. இது அணுசக்தி பற்றிய உலகின் பார்வையில் நீடித்த தாக்கத்தை ஏற்படுத்திய நாளாகும்.
வரலாற்றில் மிக மோசமான அணு விபத்து என்று கருதப்படும் இந்த பேரழிவு, குறிப்பிடத்தக்க சுற்றுச்சூழல் மற்றும் சுகாதார விளைவுகளுக்கு வழிவகுத்தது மற்றும் உலகளவில் அணு மின் நிலையங்களின் பாதுகாப்பு குறித்த கவலைகளை எழுப்பியது.
கருப்பு இரவு:
ஏப்ரல் 26, 1986 அதிகாலையில், செர்னோபில் ஆலையின் அணுஉலை எண்.4ல் நடந்த பாதுகாப்புச் சோதனை மிகவும் தவறாகப் போனது. மின் தடை ஏற்பட்டால் அணு உலையின் குளிர்ச்சியை பராமரிக்கும் திறனை மதிப்பிடுவதற்காக வடிவமைக்கப்பட்ட சோதனை, எதிர்பாராத மின்னோட்டத்தை ஏற்படுத்தியது. இந்த அதிக மின்சாரப் பாய்ச்சல் தொடர்ச்சியான வெடிப்புகள் மற்றும் தீயை விளைவித்தது. இது இறுதியில் வளிமண்டலத்தில் அதிக அளவிலான கதிரியக்கப் பொருட்களை வெளியிட வழிவகுத்தது.
உடனடி பின்விளைவு மற்றும் நடவடிக்கை
பேரழிவை ஏற்பட்டவுடன் அதனைக் கட்டுப்படுத்தி, சமாளிக்கும் நடவடிக்கை குழப்பமானதாகவும் ஒழுங்கற்றதாகவும் இருந்தது. ஆயிரக்கணக்கான ஆலைத் தொழிலாளர்கள் மற்றும் அவர்களது குடும்பங்கள் வசிக்கும் அருகிலுள்ள நகரமான ’ப்ரிபியாட்’ உடனடியாக காலி செய்யப்படவில்லை. வெளியேற்றும் பணியை தொடங்க அதிகாரிகள் 36 மணிநேரத்துக்கு மேல் எடுத்துக்கொண்டதால், அங்கு குடியிருந்தவர்கள் ஆபத்தான அதிக அளவிலான கதிர்வீச்சை சுவாசிக்கும் நிலைக்குத் தள்ளப்பட்டனர்.
பேரழிவைத் தொடர்ந்து சில மாதங்களில் அங்கு 'liquidation’ என்ற பெரிய அளவிலான தூய்மைப்படுத்தும் நடவடிக்கை மேற்கொள்ளப்பட்டது. ’லிக்விடேட்டர்கள்’ (liquidators) என்று அழைக்கப்படும் ஆயிரக்கணக்கான தொழிலாளர்கள் பாதிக்கப்பட்ட பகுதிகளுக்கு அழைத்து வரப்பட்டு, கட்டிடங்களை தூய்மைப்படுத்தவும், கதிரியக்க கழிவுகளை அகற்றவும், சேதமடைந்த ஆலையை சரிசெய்ய ‘sarcophagus’ எனப்படும் கட்டுப்பாட்டு கட்டமைப்பை உருவாக்கவும் அனுப்பப்பட்டனர்.
நீண்ட கால விளைவுகள்:
செர்னோபில் பேரழிவு சுற்றுச்சூழல் மற்றும் சுகாதார விளைவுகளை பெரிய அளவில் ஏற்படுத்தியது. கதிரியக்க வீழ்ச்சி உக்ரைன், பெலாரஸ் மற்றும் ரஷ்யாவின் பரந்த பகுதிகளை மாசுப்படுத்தியது, அவை அங்குள்ளவர்கள் பல தசாப்தங்கள் வாழ முடியாத இடமாக ஆக்கியது. இதனால் பலர் தங்கள் வீடுகளை கைவிட வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்பட்டது. இது செர்னோபில் விலக்கு மண்டலத்தை (Chernobyl Exclusion Zone) உருவாக்க வழிவகுத்தது. இந்த விபத்து மின் உற்பத்தி நிலையத்தைச் சுற்றி சுமார் 2,600 சதுர கிலோ மீட்டர் உள்ளடக்கிய பகுதியை தடைசெய்யப்பட்ட பகுதியாக மாற்றியது.
இந்த பேரழிவில் உடல்நல பாதிப்புகள் குறிப்பிடத்தக்கவை. தைராய்டு, புற்றுநோய், லுக்கிமியா மற்றும் பிற கதிர்வீச்சு தொடர்பான நோய்கள் ஆயிரக்கணக்கான மக்களை பாதித்துள்ளதாக தரவுகள் பதிவாகியுள்ளன. பேரழிவில் ஏற்பட்ட இறப்புகளின் சரியான எண்ணிக்கை இன்னும் விவாதித்தில் உள்ளது. ஆனால், கதிர்வீச்சு வெளிப்பாட்டின் நீண்டகால விளைவுகளால் ஆயிரக்கணக்கான மக்கள் தங்கள் உயிரை இழந்துள்ளனர் என்று மதிப்பிடப்பட்டுள்ளது.
ஒரு நீடித்த மரபு:
செர்னோபில் பேரழிவு அணுசக்தியின் பாதுகாப்பு மற்றும் நம்பகத்தன்மை பற்றிய உலகளாவிய விவாதத்தைத் தூண்டியது. அடுத்தடுத்த ஆண்டுகளில், பல நாடுகள் தங்கள் அணுசக்தி திட்டங்களை மதிப்பாய்வு செய்தன. இது பாதுகாப்பு விதிமுறைகளை அதிகரித்தது மற்றும் சில பழைய ஆலைகளை செயலிழக்கச் செய்தது. அணுசக்தி விபத்துக்களைத் தீர்ப்பதில் சர்வதேச ஒத்துழைப்பின் முக்கியத்துவத்தையும் இந்த பேரழிவு எடுத்துக்காட்டியது.
இதன் விளைவாக அணுசக்தி பாதுகாப்பு மற்றும் அவசரகால பதிலை மேம்படுத்துவதற்கான அமைப்புகள் மற்றும் நெறிமுறைகள் நிறுவப்பட்டன. 1986 ஆம் ஆண்டு இந்த நாளில் நிகழ்ந்த செர்னோபில் அணுசக்தி பேரழிவு, அணுசக்தியுடன் தொடர்புடைய அபாயங்களின் துயர நினைவூட்டலாக இன்றும் உள்ளது. அதன் நீண்டகால சுற்றுச்சூழல் மற்றும் சுகாதார விளைவுகள் எண்ணற்ற நபர்களின் வாழ்க்கையை தொடர்ந்து பாதிக்கின்றன. அதே நேரத்தில், பேரழிவிலிருந்து கற்றுக்கொண்ட பாடங்கள் உலகம் அணுசக்தி பாதுகாப்பை அணுகும் விதத்தை மாற்றி அமைத்துள்ளது.
இந்த துரதிர்ஷ்டவசமான நிகழ்வை நாம் நினைவில் வைத்துக் கொள்ளும்போது, அணுமின் நிலைய பாதுகாப்பை மேம்படுத்துவதற்கான தொடர்ச்சியான முயற்சிகளின் முக்கியத்துவத்தை அறிந்து கொள்வது அவசியம். அத்தகைய பேரழிவு மீண்டும் நிகழாமல் இருப்பதை உறுதி செய்வது அதைவிட முக்கியம் வாய்ந்ததாகும்.
தொகுப்பு: இந்துஜா ரகுனாதன்